ارزیابی رابطه بین نقد شوندگی دارایی ها و نقد شوندگی سهام

  ریسک نقد شوندگی سهام را می توان یکی از عوامل دخیل در تعیین بازده مورد انتظار سرمایه گذاران دانست.تعیین معیاری بر اساس خصوصیات خود شرکت را بتواند به تعیین میزان نقد شوندگی سهام کمک کند،می تواند به تصمیم گیری مناسب سرمایه گذاران منتهی شود.در این تحقیق،رابطه میان نقد شوندگی دارایی ها و نقد شوندگی سهام شرکت در کل شرکتهای صنعت دارو سازی حاضر در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1387و 1388 بررسی و در آن،از معیار نسبت گردش حجم معاملات به عنوان شاخص نقد شوندگی معاملاتی سهام استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که بین نقدشوندگی دارایی ها و نقد شوندگی سهام رابطه معناداری وجود دارد.این رابطه به انتظارات بازار در ارتباط با توسعه دارایی های نقد شونده واحدهای تجاری بستگی دارد.بنابراین،فرضیه های این تحقیق نقدشوندگی سهام را به آن دسته عملکردهای مدیریتی که نقد شوندگی دارایی های واحد های تجاری را تغییر می دهد-از قبیل سرمایه گذاری،تامین مالی و پرداخت سود سهام-پیوند می دهد.طبق پیش بینی نتیجه نیز حاکی از آن است که بعد از کنترل عوامل ثابت واحد تجاری،افزایش در نقدشوندگی دارایی ها،نقدشوندگی سهام را نیز افزایش می دهد.این رابطه،زمانی که احتمال کمتری برای تبدیل دارایی های نقد شونده به دارایی های غیر قابل نقد توسط مدیریت وجود دارد-برای مثال،نسبت پایین ارزش بازار به ارزش دفتری در طول رگرسیون های اقتصادی-و زمانی که سود سهام پرداختی مورد انتظار بیشتر است،قوی تر خواهد بود.